Κρίσιμη η σωστή φυσικοθεραπεία για τα άτομα 3ης ηλικίας!

Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας απαιτούν ιδιαίτερη και διαφορετική προσέγγιση σε ό,τι αφορά την ιατρική τους φροντίδα και την αποκατάσταση τραυμάτων και μετεγχειρητικών καταστάσεων.

Συνήθως, είναι η ηλικία όπου κάνουν την εμφάνισή τους χρόνιες καρδιαγγειακές παθήσεις, παθήσεις του νευρικού συστήματος (Parkinson, άνοια,εγκεφαλικά επεισόδια κ.ά), μυοσκελετικές παθήσεις (οστεοπόρωση, εκφυλιστικές αρθρίτιδες), παθήσεις του αναπνευστικού, όπως Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, αλλά και άλλα προβλήματα υγείας, όπως ελάττωση της ακοής και της όρασης, δυσκοιλιότητα, προβλήματα της στοματικής κοιλότητας κ.ά.

Επιπλέον, παρατηρείται μείωση της ισχύος των μυών, μείωση της κινητικότητας και του εύρους των κινήσεων, ενδεχομένως διαταραχές στην ισορροπία και τη βάδιση, και ευκολία στα κατάγματα. Πέραν του αριθμητικά μεγάλου εύρους των προβλημάτων, πρέπει να τονίσουμε και το γεγονός πως η θεραπεία και αποκατάστασή τους δυσκολεύει όσο περνούν τα χρόνια.

Συνεπώς, είναι σημαντικό για τον θεράποντα ιατρό και τον φυσικοθεραπευτή να αναγνωρίσει τις αδυναμίες και τις ιδιαιτερότητες ενός ηλικιωμένου ατόμου.

Το έργο του ειδικού δυσκολεύει έτι περαιτέρω το γεγονός πως ο ασθενής συχνά αδυνατεί να αναγνωρίσει συμπτώματα που είναι κρίσιμης σημασίας για να σχεδιάσουν ο γιατρός ή/και ο φυσικοθεραπευτής την αποθεραπεία του.

Αρκετά συχνά δε, μπορεί να πάσχει από άνοια, απώλεια μνήμης ή να βρίσκεται σε κακή ψυχολογική κατάσταση ή να παρουσιάζει διαταραχές στα συναισθήματα, με αποτέλεσμα να μην είναι όσο συνεργάσιμος θα ήθελε ο φυσικοθεραπευτής του.

Γι’ αυτό, όταν γίνεται αξιολόγηση ενός ατόμου μεγάλης ηλικίας είναι σημαντικό να προσεχθεί και η παραμικρή λεπτομέρεια στη λήψη του ιστορικού, και την καταγραφή των συμπτωμάτων, καθώς και να υπάρξει σχολαστικότητα εκ μέρους του ειδικού. Ένας φυσικοθεραπευτής που έχει εμπειρία στην αντιμετώπιση παρόμοιων περιπτώσεων, μπορεί να προσέξει πράγματα που το άπειρο μάτι δεν θα εντόπιζε, όσο ικανός κι αν είναι κάποιος.

Ο φυσικοθεραπευτής που καλείται να καταρτίσει ένα πρόγραμμα θεραπείας/αποκατάστασης για ένα άτομο τρίτης ηλικίας, εκτός από ικανός στην επιστήμη της φυσικοθεραπείας, πρέπει να είναι και ικανός στην ψυχολογική υποστήριξη τέτοιων ατόμων.

Πρέπει να έχει υπομονή, επιμονή, χάρισμα στην επικοινωνία, να μπορεί να κερδίζει την εμπιστοσύνη του ασθενούς, να έχει την εμπειρία να εντοπίζει συμπτώματα που σχετίζονται με την πάθηση κι ενδέχεται να «κρύβονται» κάτω από τη γενικότερη αδυναμία του οργανισμού του ηλικιωμένου ασθενούς.

Δεν είναι ασυνήθιστο ηλικιωμένοι ασθενείς να αρνούνται εντελώς να συνεργαστούν με τους θεράποντές τους ή να συνεργάζονται πλημμελώς, εφαρμόζοντας μέρος μόνο του προγράμματος. Επαφίεται λοιπόν, στην ικανότητα του φυσικοθεραπευτή να πείσει τον ασθενή να ακολουθήσει πλήρως το πρόγραμμα θεραπείας/αποκατάστασης.

Το δε πρόγραμμα που θα καταρτιστεί πρέπει να παρουσιάζει γρήγορα αποτελέσματα και αποτελέσματα που θα βελτιώνουν συνολικά την κλινική εικόνα και την καθημερινότητα του ασθενούς. Οι ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης, οι καρδιοαναπνευστικές ασκήσεις και οι ασκήσεις που θα βελτιώνουν την ισορροπία και το εύρος κίνησης του ασθενούς πρέπει να παίζουν πρωταρχικό ρόλο σε ένα φυσιοθεραπευτικό πρόγραμμα τέτοιου είδους.

Σαμαράς Μιχάλης, Φυσικοθεραπευτής
Www.Physionow.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Οστεοπόρωση: Πρόληψη και αντιμετώπιση