Η μηνορραγία ή υπερμηνόρροια είναι ο ιατρικός όρος που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις βαριές περιόδους ειδικά στις περιπτώσεις εκείνες όπου η απώλεια αίματος είναι μεγαλύτερη από 60-80 ml (περίπου μισό φλιτζάνι τσαγιού).
Σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία της Αμερικανικής Εταιρείας Μαιευτικής και Γυναικολογίας μία στις τρεις γυναίκες έχει βαριά έμμηνο ρύση, αλλά μία στις δέκα έχει μηνορραγία.
Βάση των ίδιων στοιχείων οι μηνορραγίες είναι πιο συχνές στις νέες γυναίκες που δεν έχουν τακτική ωορρηξία και σε όσες πλησιάζουν στην εμμηνόπαυση.
Πάντως στην περίπτωση που η μεγάλη απώλεια αίματος συνοδεύεται από κόπωση, αδυναμία, ζαλάδα ή αίσθημα παλμών της καρδιάς καλό είναι οι γυναίκες να επισκεφτούν το συντομότερο δυνατόν το θεράποντα ιατρό τους.
Δείτε τέσσερις σοβαρές καταστάσεις που συνδέονται με τη μηνορραγία:
Ενδομητρίωση
Η ενδομητρίωση παρουσιάζεται όταν το ενδομήτριο, δηλαδή ο ιστός που φυσιολογικά επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και αποκολλάται κάθε μήνα μαζί με το αίμα της εμμήνου ρύσης αναπτύσσεται έξω από αυτήν.
Στα σημεία όπου εγκλωβίζεται το ενδομήτριο δημιουργούνται κύστεις με αίμα και μέγεθος από μερικά χιλιοστά έως κάποια εκατοστά, που επίσης αιμορραγούν κατά την έμμηνο ρύση αλλά δεν έχουν τον τρόπο να φύγουν από το σώμα.
Πολύποδες ενδομητρίου
Αρκετά συχνά οι πολύποδες του ενδομητρίου εμφανίζονται με τη μορφή των διαταραχών της περιόδου, που ποικίλουν σε ένταση από μικρή σταγονοειδή αιμόρροια έως αιμορραγία (μητρορραγία), βαριά περίοδο (μηνορραγία), ή ακόμα και ως αιμορραγία μετά την εμμηνόπαυση. Σπανιότερα μπορεί να προκαλούν πόνο τις πρώτες μέρες της περιόδου (δυσμηνόρροια).
Ινομυώματα
Υπολογίζεται ότι μία στις δύο γυναίκες έχει ινομυώματα, αλλά πολλές δεν το γνωρίζουν. Τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι που εμφανίζονται στη μήτρα.
Όπως και με τους πολύποδες, ανάλογα με τη θέση και το μέγεθος τους, μπορούν να προκαλέσουν βαριές περιόδους και βαριά αιμορραγία μεταξύ των περιόδων.
Νόσος von Willebrand
Η νόσος von Willebrand είναι ο πιο κοινός τύπος αιμορραγικής διαταραχής, όπου διαπιστώνεται στους πάσχοντες η έλλειψη του παράγοντα von Willebrand (vW), ο οποίος βοηθά στην πήξη του αίματος και ως εκ τούτου στη διαχείριση της αιμορραγίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Υψηλή χοληστερίνη: Μήπως φταίνε τα γονίδια;
