Editorial: Η επόμενη μέρα στην Υγεία, η τελευταία ευκαιρία για το ΕΣΥ και οι συνδικαλιστές χωρίς αιτία

Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η κυβέρνηση μετά την ουσιαστική της ήττα στις Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, θα επιδιώξει με κάθε μέσο να αλλάξει την εικόνα των πολιτών σε βασικά θέματα της καθημερινότητας όπως είναι η Υγεία.

Τα συνεχόμενα λάθη με το ΕΣΥ και η αναστροφή της αρχικής δέσμευσης της ΝΔ ότι τα δημόσια νοσοκομεία θα μείνουν δωρεάν για τους πολίτες, αντέστρεψε και την αντίληψη των ψηφοφόρων για τα σχέδια της κυβέρνησης.

Τα συνεχόμενα λάθη στο σύστημα υγείας αλλά και οι δήθεν περιορισμένες χρεώσεις στους ασθενείς, δεν πέρασαν αβρόχοις ποσί για το κυβερνητικό στρατόπεδο. Οι πολίτες απάντησαν στην κάλπη.

Γι’ αυτό και αναμένεται με …εντολή Μητσοτάκη να επιδιωχθεί μία βελτίωση της εικόνας στο ΕΣΥ, ώστε να αναστραφεί και το κλίμα που έχει δημιουργηθεί.

Όμως οι συνθήκες αλλά και η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί, δεν είναι ευνοϊκή για τον υπουργό Υγείας.

Η τελευταία ευκαιρία για το ΕΣΥ

Το ΕΣΥ καταρρέει μέρα με την ημέρα, όπως και οι εργαζόμενοι που βρίσκονται πλέον στο φάσμα της υπερκόπωσης. Οι περισσότεροι τουλάχιστον.

Οι πιθανότητες να ορθοποδήσει το δημόσιο σύστημα υγείας μοιάζουν πια περιορισμένες και ο υπουργός Υγείας καλείται να αποδείξει στην πράξη ότι μπορεί να διατηρήσει τα νοσοκομεία σε ένα επίπεδο που να μπορούν να ανταπεξέλθουν στην εξυπηρέτηση των ασθενών.
Η αντίληψη της κυβέρνησης ότι όποιος ασθενεί μπορεί και να πληρώσει και… λίγα από την τσέπη του, δεν βρίσκουν κανέναν σύμφωνο όπως απεδείχθη και στις τελευταίες Ευρωεκλογές.

Από τα νοσοκομεία όμως δεν λείπει απλά το προσωπικό. Λείπει η οργάνωση, η διαφάνεια και η αξιοκρατία. Λείπουν οι κανονικοί Διοικητές που δεν θα είναι κομματικά διορισμένοι. Λείπει το συμμάζεμα των κατακερματισμένων υπηρεσιών υγείας επειδή σε ένα κομματοκρατούμενο κράτος ο καθένας διοριζόταν εκεί που τον βόλευε και όχι όπου υπήρχε ανάγκη.

Στη χώρα μας, αν μελετήσει κανείς τα δεδομένα που οι ερευνητές επιστήμονες με τη δέουσα προσοχή παρουσιάζουν κατά καιρούς, αντιλαμβάνεται ότι δεν λείπουν νοσοκομεία. Λείπει η αξιοκρατία και η έλλειψη κομματικών επιλογών σε όλες τις μονάδες υγείας.

Η Ελλάδα γέμισε νοσοκομεία επειδή κάποιος τοπικός βουλευτής ή υπουργός ήθελε να εξυπηρετήσει το κομματικό του ακροατήριο, και σήμερα τα νοσοκομεία αυτά έχουν χαμηλή πληρότητα και περιορισμένο προσωπικό.

Στην κατεύθυνση αυτή βέβαια οδήγησαν και διάφοροι συνδικαλιστές οι οποίοι στην προσπάθειά τους να βγουν από την κομματική αφάνεια, ζητούσαν επιμόνως να …πενταπλασιαστούν οι μισθοί των υγειονομικών, να διοριστούν ει δυνατόν… 100.000 υγειονομικοί στο δημόσιο σύστημα, αλλά και να διπλασιαστεί ο αριθμός των νοσοκομείων στη χώρα.

Όταν όμως ήρθαν στην εξουσία, κρύφτηκαν σε ασφαλή κομματικά γραφεία για να μην αντιμετωπίσουν την αλήθεια κατάματα. Ότι το ΕΣΥ χρειάζεται τολμηρές αλλαγές για να αντέξει και πρωτίστως να είναι δωρεάν για τους πολίτες που σήμερα δεν είναι πια, ουδείς το σκέφτηκε.

Οι ίδιοι συνδικαλιστές χωρίς αιτία, οδήγησαν με τις συμβουλές τους πρώην υπουργούς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, (κάποιοι δεν κατόρθωσαν καν να εκλεγούν βουλευτές), αλλά και σήμερα κατόρθωσαν να στείλουν τα νέα κινήματα της Αριστεράς εκτός ουσιαστικού πολιτικού στίβου.

Όλα αυτά βέβαια στον βωμό της κομματικής ιεραρχίας και της ανάδειξης των προσωπικών επιδιώξεων.
Αυτό το ΕΣΥ όμως και τους πολίτες που πνίγονται στην ακρίβεια και τη δυσκολία της επιβίωσης, ποιος θα τους σκεφτεί; Ο Άδωνις;