Editorial: Κάτοικοι Ελλάδος με νοσηλεία …Ελβετίας – Τέλος το δωρεάν ΕΣΥ

Το άλλοτε αποκούμπι των πολιτών, των μη εχόντων, το δωρεάν Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) φαίνεται ότι λαμβάνει και επισήμως τέλος. Το δωρεάν ΕΣΥ που είχε εδραιωθεί στη συνείδηση των πολιτών για τα πρώτα προβλήματα υγείας τους, φαίνεται ότι φεύγει ανεπιστρεπτί.

Οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση οδηγούν τα δημόσια νοσοκομεία σε μία μερική ιδιωτικοποίηση, όσο τετριμμένο αυτό και να ακούγεται. Οι πολίτες πλέον για να χειρουργηθούν θα πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους, για να προσπερνούν τις λίστες αναμονής αλλά ακόμη και για να δουν γρήγορα γιατρό θα πρέπει να καταβάλουν το κατιτίς τους.

Το τελευταίο προπύργιο προστασίας για τους μη έχοντες πάει πλέον περίπατο καθώς η νομιμοποίηση των νοσοκομειακών γιατρών να έχουν και ιδιωτικό ιατρείο αλλά και να χειρουργούν σε ιδιωτικές κλινικές, καθώς και η πιλοτική έναρξη των απογευματινών χειρουργείων έναντι αμοιβής από την τσέπη των πολιτών, δείχνει ξεκάθαρα ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) δεν θα είναι πλέον δωρεάν.

Οι κάτοικοι της χώρας αυτής που ζουν την οικονομική κρίση από το 2009 στο πετσί τους και πλέον περνούν και στην ενεργειακή κρίση, θα πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους για να νοσηλευθούν ή να εξυπηρετηθούν από γιατρό. Η δυνατότητα αυτή δόθηκε επισήμως από την κυβέρνηση και το υπουργείο υγείας το οποίο νομοθετεί πια την πληρωμή των πολιτών για υπηρεσίες υγείας.

Και το ερώτημα παραμένει: σε μία δημοκρατική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να εξασφαλίζεται τουλάχιστον το αυτονόητο στους πολίτες, ένα δωρεάν σύστημα υγείας με εύκολη πρόσβαση ώστε οι μη έχοντες να μπορούν να έχουν την κατάλληλη νοσηλεία αλλά και τη θεραπεία που τους πρέπει;

Την ώρα που ο ιδιωτικός τομέας υγείας είναι διαθέσιμος για όσους τον επιλέγουν, θα πρέπει η κάθε κυβέρνηση να εξασφαλίσει τουλάχιστον την παροχή δωρεάν υπηρεσιών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας για τους πολίτες, ώστε να καλύπτονται και τα στοιχεία της κοινωνικής αλληλεγγύης που προβλέπονται για τις φιλελεύθερες κυβερνήσεις.

Οι πρωτοβουλίες αυτές όμως του υπουργείου Υγείας, δεν αποκλείεται να έχουν και πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, καθώς η νομοθέτηση τέτοιων ριζικών αλλαγών με τις οποίες καταργείται πλήρως το δωρεάν σύστημα υγείας, είναι πιθανό να αποτυπωθεί και στην κάλπη η οποία δεν αργεί.

Ένας προβληματισμός που δεν αφήνει αδιάφορα πολλά κυβερνητικά στελέχη τα οποία πονοκεφαλιάζουν το τελευταίο διάστημα για το αν ήταν τελικώς ορθή η χρονική συγκυρία να προωθηθούν οι συγκεκριμένες ριζικές αλλαγές στο εθνικό σύστημα υγείας σε βάρος των πολιτών.

Τελικά σωστό ή λάθος, η κάλπη θα το δείξει για το ποιος θα περάσει την πύλη του κοινοβουλίου και ποιος θα την κοιτάει από μακριά…

Ωστόσο οι επιζήμιες αυτές πολιτικές στον τομέα της υγείας είναι πιθανό να περάσουν και χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης τα οποία προς ώρας δεν φαίνεται να αντιδρούν με βάση τον αντίκτυπο που θα έχουν στους πολίτες οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.

Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι το απαρχαιωμένο εθνικό σύστημα υγείας χρειάζεται αλλαγές και μάλιστα έντονες. Αλλαγές όμως που να μην επιβαρύνουν τις τσέπες των πολιτών, οι οποίοι περνούν άλλη μία κρίση οικονομική λόγω της ενέργειας και θα βρεθούν μπροστά σε νέα οικονομικά διλήμματα και αδιέξοδα.