
Κολπική μαρμαρυγή: Ποιοι κινδυνεύουν και πώς να προστατευθούν
Ένας στους 4 μετά τα 40 έχει αυξημένες πιθανότητες να εκδηλώσει κολπική μαρμαρυγή
Η κολπική μαρμαρυγή είναι η πιο συχνή μορφή καρδιακής αρρυθμίας και δεν είναι καθόλου αθώα: μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία θρόμβων, αυξάνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων σοβαρών καρδιαγγειακών προβλημάτων.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Αμερικανικής Καρδιολογικής εταιρείας παρότι μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιονδήποτε, υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισής της:
Ηλικία: Η συχνότητα αυξάνεται με τα χρόνια. Μετά τα 45, ο κίνδυνος είναι 1 στις 3 έως 1 στις 5.
Αρρύθμιστη υπέρταση: Ιδιαίτερα όταν διαρκεί χρόνια.
Προϋπάρχουσες καρδιολογικές παθήσεις:
Προβλήματα στις καρδιακές βαλβίδες
Υπερτροφική καρδιομυοπάθεια
Στεφανιαία νόσος
Ιστορικό εμφράγματος
Πρόσφατη επέμβαση στην καρδιά
Καθημερινές συνήθειες
Κατανάλωση αλκοόλ σε τακτική βάση
Κάπνισμα
Οικογενειακό ιστορικό κολπικής μαρμαρυγής
Συχνές παύσεις στην αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου
Καθιστική ζωή ή, στον αντίποδα, υπερβολική αθλητική καταπόνηση (συχνό φαινόμενο σε επαγγελματίες αθλητές)
Άλλα ιατρικά προβλήματα:
Παχυσαρκία
Υπερθυρεοειδισμός
Διαβήτης τύπου 2
Χρόνια νεφρική νόσος
Άσθμα
Κολπική μαρμαρυγή: Πώς μπορείτε να προστατευτείτε
Αν και ορισμένοι παράγοντες (όπως η ηλικία ή η κληρονομικότητα) δεν αλλάζουν, υπάρχουν αρκετοί που μπορούν να βελτιωθούν ή να εξαλειφθούν:
Ρυθμίστε την αρτηριακή πίεση σας.
Χάστε βάρος: Απώλεια 10% του αρχικού σας βάρους μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο.
Μειώστε ή διακόψτε την κατανάλωση αλκοόλ.
Σταματήστε το κάπνισμα – μειώνει και τον κίνδυνο για εγκεφαλικό.
Αξιολογήστε την πιθανότητα άπνοιας ύπνου και αναζητήστε θεραπεία.
Αυξήστε σταδιακά τη σωματική δραστηριότητα, με ιατρική καθοδήγηση.
Διαχειριστείτε υποκείμενα νοσήματα όπως ο διαβήτης ή οι θυρεοειδοπάθειες.
Υιοθετήστε έναν υγιεινό τρόπο ζωής
Ισορροπημένη διατροφή
Επαρκής ύπνος (7–9 ώρες)
Μείωση του άγχους
Η πρόληψη της κολπικής μαρμαρυγής βασίζεται σε έγκαιρη αναγνώριση των παραγόντων κινδύνου και υιοθέτηση προστατευτικών συνηθειών. Με απλές αλλά σταθερές αλλαγές στον τρόπο ζωής και με ιατρική καθοδήγηση, μπορείτε να μειώσετε σημαντικά τις πιθανότητες εμφάνισής της.