Είναι να αναρωτιέται τελικά κανείς: θα αλλάξει άραγε ποτέ κάτι σε αυτή τη χώρα;
Και πώς να αλλάξει όταν ακολουθείται συστηματικά η τακτική του …άλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Είτε δεξιά είτε αριστερά, η μικροπολιτική αλλά και κοντόφθαλμη αντίληψη των Ελλήνων πολιτικών οδηγεί πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα: στην επιδίωξη για διορισμό των δικών μας παιδιών.
Η προαναγγελθείσα από καιρό απομάκρυνση των γαλάζιων διοικητών των νοσοκομείων, μπορεί να προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις τόσο σε διάφορες πολιτικές δυνάμεις όσο και στα στελέχη του χώρου της υγείας, αλλά επί της ουσίας ένα πράγμα δεν ανεδείχθη αρκούντως ικανοποιητικά: ότι ο φαύλος κύκλος της κομματοκρατίας επαναλαμβάνεται με κάθε κυβέρνηση με ότι αυτό σημαίνει για το μέλλον της μνημονιακής αυτής χώρας.
Και αν μη τι άλλο, από τα άλλοτε ισχυρά κόμματα της εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δε θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό, από το να βολέψουν τα γαλαζοπράσινα τέκνα τους. Από την κυβέρνηση της Αριστεράς όμως οι προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί ήταν πολύ μεγαλύτερες.
Και η κομματοκρατία αυτή που φαίνεται πως συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα και από την Αριστερά, αναπλάθει και αναγεννά ένα ασθενικό καθεστώς στη δημόσια διοίκηση πλήττοντας ουσιαστικά κάθε πτυχή του κοινωνικού και του κρατικού βίου.
Και πώς να μην απογοητευθεί κανείς από τα νυν στελέχη της κυβέρνησης όταν ο ίδιος ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός …τρολλάρει τον εαυτό του;
Είναι ο ίδιος άλλωστε που προκλητικά διατύπωσε γραπτώς ότι «Η εν λόγω διαδικασία ήταν ανοιχτή, διαφανής και για πρώτη φορά η επιτροπή δεν ήταν κυβερνητικά ελεγχόμενη».
Άρα ο κ.Ξανθός αναφέρεται στην ίδια επιτροπή αξιολόγησης των διοικητών των νοσοκομείων όπου πρόεδρος είναι ο νυν Γενικός Γραμματείας του υπουργείου Υγείας διορισμένος από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ;
Και η απογοήτευση είναι μεγαλύτερη για την Αριστερή κυβέρνηση καθότι είχε δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες ότι θα άλλαζε τα πάντα στον τόπο. Θα έφερνε την αξιοκρατία, θα δημιουργούσε συνθήκες διαφάνειας, καθαρής αξιολόγησης…
Φευ όμως… Οι ελπίδες χάθηκαν όχι επειδή η συγκεκριμένη κυβέρνηση υπέγραψε ένα ακόμη μνημόνιο. Αυτό λίγο πολύ το περιμέναμε. Οι ελπίδες χάθηκαν γιατί μέσα σε λίγους μήνες αυτή η κυβερνητική παράταξη κατάφερε να γίνει ίδια με όλες τις προηγούμενες σκορπώντας μικρές αλλεπάλληλες καθημερινές απογοητεύσεις.
Η περίπτωση των διοικητών των νοσοκομείων απλά ήρθε να επισφραγίσει αυτό που λίγο πολύ όλοι οι άνθρωποι της Υγείας είχαν ως φόβο μέσα τους. Ότι οι πολιτικοί σε ετούτο τον τόπο δεν αλλάζουν όποιας κομματικής απόχρωσης και να είναι.
Με τους διοικητές άλλωστε τα πράγματα είχαν φανεί από την αρχή όταν ο προκάτοχος του Ανδρέα Ξανθού Παναγιώτης Κουρουμπλής έλεγε ανοικτά ότι θα απολύσει χωρίς αποζημίωση τους γαλαζοπράσινους διοικητές των νοσοκομείων, θα τους αντικαταστήσει κατά βούληση με άλλα πρόσωπα για δύο χρόνια, οπότε και θα έκανε την προκήρυξη.
Χρειάστηκε να μπλοκάρουν τη διαδικασία οι τροϊκανοί για να ανατραπούν τα σχέδια του τότε υπουργού. Διαβάσετε ΕΔΩ τι έγραφε τότε για τις αντιδράσεις των τροϊκανών το HealthReport.gr
Σήμερα τα πράγματα είναι άγνωστο εάν θα διαφοροποιηθούν πολύ αφού αναζητούνται οι λεπτομέρειες της προκήρυξης για τους νέους διοικητές των νοσοκομείων. Στην προκήρυξη αυτή, αν κρίνει κανείς από την αξιολόγηση που έγινε στους απερχόμενους και διήρκησε κοντά …15 λεπτά ( διαβάστε ΕΔΩ τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που διαδραματίστηκαν), είναι λογικό να αναμένει ότι θα είναι γραμμένη και… ραμμένη στα μέτρα των δικών μας παιδιών.
Άλλωστε αυτό που φαίνεται να είναι το σημείο «κλειδί» για το ποιος θα επιλεγεί είναι η προσωπική συνέντευξη. Σε αυτήν , υποστηρίζει το υπουργείο υγείας, θα συνεκτιμηθεί μαζί με τα άλλα προσόντα η προσωπικότητα του υποψηφίου.
Και άντε τώρα να βρεις το δίκιο σου αν έχεις αμέτρητα πτυχία και μεταπτυχιακά σχετικά με τον τομέα της Υγείας και τα οικονομικά, έχεις εμπειρία και πολλά ακόμη, αλλά κοπείς για την…προσωπικότητα σου…
Πώς να αποδείξεις ότι δεν είσαι …ελέφαντας;